Van een huis een thuis maken

Donderdag 23 juli de dag van aankomst in El Paso. We werden vriendelijk opgewacht door twee collega's  van Patrick en hun vrouwen en kinderen. Wat wel heel fijn was met onze koffers enzo. We hebben met hun een drankje gedaan in ons hotel wat heel gezellig was,en daarna vlug naar bed want we waren best moe. Door het grote tijdverschil waren we om 4 uur s'nachts alweer wakker en na een nachtwandeling toch nog kunnen slapen voor 2 uurtjes. Want de wekker ging al voeg omdat er natuurlijk het een en ander geregeld moest worden. Gelukkig ging dat best vlot doordat we zo vroeg waren want toen wij klaar waren stond er een behoorlijke rij. We mochten nu in iedergeval Fort Bliss op . Doordat we zo vroeg waren zijn we naar Starbucks gereden voor een lekkere koffie.Daarna hadden we nog wat tijd over voordat we passen zouden gaan maken dus zijn we even naar het huis gaan kijken met de kinderen. Het passen maken ging niet door op die tijd dus in plaats daarvan kregen we de sleutel van het huis! We zijn gelijk begonnen met het neer zetten van onze spullen.

volgens Lex leek het wel pakjes avond.

We zijn nu inmiddels al een paar keer bij de Walmart geweest en hebben daar denk ik al aandelen in. Maar ons huis wordt nu langzaam een thuis. De afgelopen dagen is Patrick ook bezig geweest met de kinderen inschrijven op hun scholen. Daar moeten nu nog wat kleine dingen gedaan worden maar dan is dat ook klaar. Lex en Dewi zijn zelf ook al een beetje de boel aan het verkenen geweest en de eerste contacten met anderen van hun leeftijd zijn al gemaakt.  Het begint nu langzaam te wennen, al hadden we de eerste dagen nog wel behoorlijk last van het tijdverschil. Nu is het woensdag en zijn we al bijna een week hier,hebben we beter kunnen slapen. We zijn nu nog een beetje beperkt ivm corona tot 3 augustus en daarna kunnen en mogen we ons iets meer onder de mensen begeven en meer van Fort Bliss zelf zien. 

groetjes en tot snel de van zoggeltjes